Jij bent een intelligente vrouw met een brede interesse en een groot empathisch vermogen. Over het algemeen sta je positief in het leven. Je wordt van veel dingen blij. Je ziet snel wat er moet gebeuren en mensen weten dat ze bij je terecht kunnen.
Jarenlang heb je al de zorg voor je werk, het gezin en je sociale leven en je draaide er je hand niet voor om.
De hele dag ben je druk bezig met alle ballen in de lucht te houden. Wat je eerst makkelijk af leek te gaan, kost je steeds meer tijd en energie. Je maakt weinig tijd om op te laden en je doet steeds meer op de automatische piloot.
Niemand realiseert zich dat er steeds meer op je bordje komt en dat je bijna het punt hebt bereikt dat het je allemaal teveel wordt en je alles uit je handen wilt laten vallen.
"Je bent druk met alles en iedereen
behalve met jezelf"
Herken je dit?
Zowel thuis als op je werk ben je verantwoordelijk, meelevend en behulpzaam. Je wilt het anderen graag naar de zin maken. Je voelt het als je kinderen, partner of collega's niet lekker in hun vel zitten. Het liefst wil je hen helpen met het oplossen van alles. Je vergeet hierbij je eigen behoeftes en gaat over je eigen grenzen.
Je merkt dat er in je binnenwereld veel speelt, maar denkt dat anderen dit niet aan je zien. Al een hele tijd voel je dat het niet helemaal oké is zoals je nu bezig bent, maar je kan er niet precies je vinger opleggen. Je weet dat je altijd het gevoel hebt klaar te staan voor anderen, maar als je echt zou mogen kiezen, zou je de zorg weleens uit handen willen geven (en een maandje alleen op een onbewoond eiland doorbrengen).
Het leven lijkt je weleens TE veel te zijn. Teveel prikkels, teveel gedachten, teveel onrust in je lijf, een te hoge ademhaling.
"Wat als "alle ballen de lucht in houden" het doel is geworden in plaats van de kunst?"
Als je je realiseert dat je een stap terug mag doen en op een andere manier naar jezelf mag kijken, kun je gaan beseffen hoe je je al die tijd hebt aangepast, hoe je over je eigen grenzen heen bent gegaan, hoe je af en toe zelfs op de overlevingsstand hebt gestaan, hoe eenzaam je je soms hebt gevoeld, hoe je niet meer altijd op je eigen gevoel durfde te vertrouwen en dat je je misschien zelfs hebt afgevraagd waarom het jou zo veel moeite kost, terwijl het anderen allemaal zo makkelijk lijkt af te gaan.
Dit is het moment waarop je je voor jezelf mag kiezen om weer voor jezelf te gaan zorgen. Blijf je op deze manier doorgaan? Of maak je de keuze om los te laten en opnieuw te ontdekken waar jij voor wilt gaan staan?
Als jij merkt dat er onder jouw buitenkant een vat vol gevoelens en emoties zit die vraagt om gezien en gehoord te worden, is het goed om niet alleen tijd en aandacht te besteden aan wat anderen nodig hebben. Maar ook om te kijken wat jij nodig hebt, juist om te kunnen blijven staan voor die anderen.