Ik werd uitgenodigd voor een verjaardag. Dit keer geen gewone verjaardag, maar in een yurt op een retreat terrein met zeven andere vrouwen, waarvan ik er maar eentje kende, de jarige.
Een beetje gespannen reed ik er naartoe, in het donker, groot licht aan, lichtelijk nieuwsgierig naar waar ik nu weer terecht zou komen. In het bos verlichtte de lampjes het terrein. Iets aan de late kant kom ik de yurt binnen en zie allemaal schalen met heerlijk eten op de grond staan. Daaromheen in kleermakerszit de jarige en de andere dames.
Het eerste wat ik denk is: "Shit, had ik iets mee moeten nemen? Wat heb ik gemist?". Achteraf blijkt dat het woord POTLUCK in de uitnodiging betekent dat je zelf iets te eten meebrengt. Weer iets nieuws geleerd. Gelukkig was er genoeg. Ik heb mijn eigen potje geluk voor de jarige meegebracht met een intuïtief gedicht.
Die avond heb ik met zes onbekende vrouwen in een hottub onder de sterrenhemel gedeeld, geluisterd, gepraat en gelachen. Samen hebben we gesproken over onbekende onderwerpen, maar ook over hele herkenbare dingen. Ik ontdekte dat er nog zoveel te ontdekken valt.
En als ik terugrijd, dan ben ik dankbaar dat de nieuwsgierigheid het steeds vaker wint van de angst voor het onbekende.
Verwonderen kun je overal, zolang je durft te kijken en te doen.
Reactie plaatsen
Reacties